((هوالسلام))

فضيلت سوره ي ياسين
 

«انّ لکلّ شي ء قلب و قلب القرآن يس» . (ثواب الاعمال)

در روايات شريفي که همه ي مفسرين از کتاب هاي معتبر اخبار نقل کرده اند مي فرمايد: «براي هر چيزي قلبي است و قلب قرآن سوره ي «يس» است.»

قلب عالم وجود، محمد (ص) است و سوره اي هم که ويژه ي محمد (ص) باشد، نسبت به همه ي قرآن، قلب قرآن است؛ چرا که خداوند فرموده است «لولاک لما خلقت الافلاک» ؛ اگر به خاطر تو (حضرت محمد (ص) ، نبود افلاک را نمي آفريدم. پس، همه ي موجودات به طفيل محمد (ص) موجود گرديدند.

مطالب اصلي قرآن که مربوط به مبدأ و معاد و دعوت به آن است، در سوره ي يس، جاي دارد. هر که، در روز اين سوره را بخواند تا شب، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است، و هر که در شب بخواند، تا روز، از جمله ي حفظ شدگان و روزي داده شدگان است.

هر که در قبرستان، اين سوره را بخواند، عذاب «اهل قبر» آن، کم مي شود، و به تعداد مردگان، ثواب، براي قاري آن نوشته شود و بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت از او دفع گردد و به همين جهت اين سوره را «دافعه» مي نامند، همچنين ، به آن «قاضيه» مي گويند؛ چون که همه ي حاجت هاي خواننده ي آن روا گردد.

امام صادق (ع) فرموده اند: « در قرآن، براي رسول خدا، پنج نام، وجود دارد: محمد، احمد، عبدالله، يس و نون» و رسول خدا (ص) نيز، فرموده اند: «سوره ي يس در تورات، «معمّه» ناميده شده است؛ يعني نيکي هر دو جهان، شامل

حال صاحب او است و از او بلاهاي دنيا و عذاب هاي آخرت را دور مي کند. »

در مورد اهميت تعليم قرآن، از امام صادق (ع) روايت شده: « سوره ي يس را به فرزندان خود بياموزيد؛ «فانها ريحانه القرآن؛ زيرا که آن گل خوشبوي قرآن است. »

سفيان بن سعيد ثوري مي گويد: از حضرت امام صادق (ع) سؤال کردم: اي رسول خدا (ص) ، معناي اين گفته ي خداوند که مي فرمايد: «يس» چيست؟ فرمود: نامي از نام هاي پيغمبر است و معناي آن، اين است: اي شنونده ي وحي من، «و القرآن الحکيم؛ قسم به قرآن حکيم» . «انک لمن المرسلين. علي صراط المستقيم؛ تو [اي حبيب من] از رسولاني و بر راه راست؛ يعني راه آشکار مي باشي. »

همچنين از رسول خدا (ص) نقل شده است:
«قرآن برتر از همه چيز _ غير از خدا _ مي باشد. پس، کسي که به قرآن احترام گذارد، هر آينه، خداوند متعال را احترام و عزّت گذارده و کسي که به قرآن بي حرمتي کند، البته حق او را ناچيز شمرده است. حرمت قرآن [بر گردنت] مانند حرمت پدر، بر گردن فرزند است. خداوند ابتلاهاي دنيا را از کسي که قرآن را بشنود و بلاهاي آخرت را از قاري قرآن دور مي کند و به درستي که، در کتاب خدا سوره اي است که «عزيز» ناميده مي شود و قاري آن سوره «شريف» ناميده مي شود، اين سوره، در نزد خدا، مصاحبش را - به تعداد [افراد قبيله هاي] «ربيع» و «مضر» - شفاعت مي کند. پس رسول خدا (ص) فرمودند: آن سوره «يس» است؛ بعد از آن فرمودند: اي علي، سوره ي «يس» را بخوان؛ که در سوره ي «يس» ده برکت است،
1.گرسنه اي نمي خوابد، مگر اينکه سير شود.
2.و نه تشنه اي، مگر اينکه سيراب مي شود.
3.و نه برهنه اي، مگر اينکه پوشانده مي شود.
4.و نه مجردي، مگر اينکه ازدواج مي کند.
5.و نه ترساني، مگر اينکه ايمن مي شود.
6.و نه دربندي، مگر اينکه نجات پيدا مي کند.
7.و نه مريضي، مگر اينکه بهبودي مي يابد.
8.و نه مسافري، مگر اينکه در سفر ياري مي شود.
9.و نمي خوانيد اين سوره را، در نزد مرده اي، مگر اينکه [گناهان او را] کم مي کند ( و بر مقداري از گناهانش چشم پوشي مي نمايد( .
10.و کسي که گم کرده اي دارد، اين سوره را نمي خواند، مگر اينکه [گم شده اش را] پيدا خواهد کرد.

سيوطي از رسول اکرم (ص) روايت کرده است:
«کسي که در شبي، براي طلب خشنودي خدا، سوره ي يس را بخواند، آمرزيده خواهد شد».
همچنين، در حديثي ديگر از رسول خدا (ص) روايت شده است: «من دوست مي داشتم که سوره ي «يس» ، در قلب هر انساني از امت من بود، کسي که به خاطر کم بودن غذا و کافي نبودن آن، اين سوره را بخواند، [در غذاي او] برکت پيدا شود، و هر گاه، بر زن سخت زا، آن را بخوانند، زاييدن براي او آسان خواهد شد، و هر کس اين سوره را بخواند، مثل اين است که قرآن را يازده مرتبه، ختم کرده است» .

ابوبکر گفت: رسول خدا (ص) فرمودند: «کسي که قبر والدينش، يا يکي از آنها را، در هر جمعه زيارت کند، سپس سوره ي «يس» را نزد قبر آنها بخواند، خداوند به عدد هر حرفي از آن سوره، يعني سوره ي «يس» ، گناهانش را مي آمرزد.

مشرکين، بر در خانه ي پيغمبر (ص) اجتماع کرده بودند و بيرون آمدن آن حضرت را انتظار مي کشيدند. بر حضرت ناگوار آمد که ناگهان جبرئيل _ امين عليه السلام _ نزول کرده و سوره ي «يس» را قرائت کرد و به حضرت، امر کرد که بيرون بيايد، پس، حضرت مشتي از خاک را برداشته، و بيرون آمدند و در حالي که سوره ي «يس» را قرائت مي نمودند، خاک را بر سر آنها پاشيدند. آنها حضرت را نديدند تا ايشان گذشتند، بعد از آنها دست، بر سر خود، بردند ديدند خاک آلود است، شخصي، به آنها، گفت: ديگر چرا نشسته ايد؟ گفتند: انتظار محمد (ص)را مي کشيم، گفت: ديدم او را داخل مسجد شد، گفتند حرکت کنيد، محمد (ص) شما را سحر کرد.
رسول الله صلّي الله عليه و آله فرمودند:

«کسي که سوره ي «يس» و «الصافات» را، در روز جمعه، بخواند، سپس، چيزي را از خداوند طلب کند، خدا، به او حاجت هايش را عطا مي فرمايد» .

بر گرفته از کتاب شريفه ي «فضائل القرآن و العتره» ، تأليف مرحوم آيت الله حاج ميرزا ابوالفضل نجفي قدسي اصفهاني (ره)
منبع: مجله ي بشارت شماره 61